Rode draad

De rode draad die verbonden is met mijn leven,

is de les die mijn wezen meenam naar dit aards bestaan,

waar ik tegenaanloop en die mijn leven mede vorm gaat geven,

zodat ik kan ervaren en leren hoe hiermee om te gaan.

Deze les draag ik van jongs af aan al in mijn rugzak mee,

en ze komt soms via mijn emoties aan het licht.

Ik kan me er niet voor verstoppen en ze gaat niet vanzelf weg, oh nee,

alleen door deze emoties te onderzoeken, krijg ik hierop een groter zicht.

Een rode draad heeft vele lagen,

 die ervaren, onderzocht en begrepen moeten zijn.

Ieder nieuw inzicht verandert de ervaring en de vragen,

wikkelt de draad steeds verder af,

totdat de les geleerd is en er geen emoties meer zijn.

*

Kleuren 

Het leven is net een kleurboek
waarbij je alles wat er gebeurt
en de mogelijkheden die je tegenkomt,
op je eigen wijze inkleurt.

De gekleurde bril op mijn neus,
bepaalt vaak de kleuren die ik kies,
maar zo worden het soms plaatjes
waarin ik mezelf verlies.

Ik wil nu anders gaan kleuren
en ontdekken hoe dat is…

Ik zoek geen nieuwe bril... nee,
ik zet hem af en ontkleur mijn blik,
volg mijn innerlijk gevoel hierbij,  
en kies voor de kleuren van mijn ware IK.

*

Mijn beste vriend…

‘Ik’ ben mijn beste vriend, dat heb ik nooit geweten.
Ik was ernaar op zoek en voelde mij vergeten.
Ik vroeg een ieder ‘hou van mij’ en ‘help me door het leven’,
maar kreeg nooit wat ik nodig had, hoe konden zij ook geven…

Datgene wat ik in me heb, mijn ware Ik, mijn wezen.
Het leidt mij door het leven heen en kan mijn pijn genezen.
Mijn wezen weet wat nodig is, weet van een hoger plan
en laat mij voelen wat ik moet, het vraagt een volgen van...

Mijn wezen is mijn beste vriend, die mij met Al wat Is verbindt
en samen zijn we onderweg, om te ervaren als een kind.
Te leren wat ik nog niet weet of in mezelf herken,
zodat ik uiteindelijk begrijp en zie, wie ik werkelijk ben.

*

Knagende gedachten

Ik heb soms van die knagende gedachten,
die me belemmeren om mezelf te zijn,
zoals: ‘Voldoe ik aan wat ze verwachten?’,
oh… wat houden ze me klein.

Ik wil ze ontdekken en los gaan laten,
om weer te leren leven als een kind,
dat zijn dromen en impulsen volgt,
zich niet afvraagt wat een ander hiervan vindt.

Want…
ik wil staan in mijn kleurrijkheid,
mijn leven leiden vanuit innerlijke kracht.
Me vrij voelen om de fluistering te volgen
 en te ontdekken wat er op mij wacht.

*

´Recept voor kindervoeding´

Neem een portie liefde en een pak gezond verstand,
meng dit met geduld om een kind zelf te laten ontdekken
en neem het niet steeds bij de hand.
Schenk hierbij vertrouwen in zijn keus en eigen kracht
en serveer dit met ondersteuning en bescherming
op het pad dat het kind wacht.

Want dit kleine mensje is geen onbeschreven blad,
maar is hier om samen met zijn wezen te gaan leren
 wat het zich voorgenomen had.
Je loopt een stukje samen en helpt het kind op zijn ontdekkingsreis,
tot het zelfstandig verder kan en je het los moet laten,
want alleen door zelf te kiezen en te ervaren wordt het wezen Wijs.

*